Woensdag 26 februari. Tijd voor een nieuwe themadag van de Gelukkige Ruiter Academie. Deze keer op de Equisimulator. Een mechanisch paard die je zelf in beweging moet brengen en houden. De dag vindt plaats op de stal van Frederique Stravers in Sassenheim. We verzamelen allemaal in de keuken voor een bakkie koffie en thee met wat lekkers. Tijdens de koffie/thee kletsen we wat met Frederique. Zelf heeft zij de opleiding ook gedaan, wat fijn is want zo kunnen we mooi sparren over het belang van de opleiding en verdere zaken.
Na de koffie is het tijd om naar boven te gaan waar de Equisimulator staat. Daarnaast staan er nog meer attributen die balans in het lichaam bevorderen. Eerst legt Frederique uit wat de bedoeling is op de Equisimulator. Dan mag de 1e erop klimmen, je zit in een echt zadel wat gelijk maakt dat je het gevoel hebt dat je op een paard zit. Dan begint Frederique te vertellen hoe zij te werk gaat als er iemand voor het eerst bij haar op de Equisimulator komt. Ze begint met het kijken naar hoe iemand in het zadel zit. Ze staat achter het ‘paard’, kijkt of de ruiter recht zit en zo niet, waar de ruiter dan inknikt.
Terwijl Frederique bezig is met de eerste ruiter, ga ik een poging wagen op de Anky Freerider. Een mechanisch apparaat wat wel wat weg heeft van een strijkijzer op pootjes. Hij maakt niet dezelfde bewegingen als een paard, maar roteert in allerlei onmogelijke bochten. De intentie van dit apparaat is om de ruiterzit onafhankelijk te maken. Pfoe dit is nog best lastig, het is net alsof ik op een hevig bokkend paard zit! Frederique roept dan ook snel “Niet te lang hoor, dat vindt je onderrug echt niet leuk”. Na 10 minuten op een bokkend en wegschietend paard hou ik het voor gezien.
Inmiddels zit de 3e ruiter op de Equisimulator en luister ik aandacht mee over hoe je een 1e sessie opbouwd. Je zet je paard met jouw lichaam in beweging en houdt het paard zo ook in beweging. Dat klinkt super logisch en zo ziet het er ook uit…
Dan mag ik op het ‘paard’ klimmen. Voet in de beugel en opstijgen, het voelt net echt :). “Zit je lekker?” Vraagt Frederique. JA!!! Roep ik vol overtuiging, man wat een heerlijk zadel. Ook ik wordt eerst gecheckt op hoe ik zit. Vervolgens moet ik mijn beugels uitdoen. “Kan wel hoor hij loopt niet weg”. Ik moet mij helemaal lang maken en vervolgens de beugels weer aan. “Zit je nu anders?” Ja volgens mij wel, mijn benen lijken ineens veel langer en ik moet 2 gaatjes langer gaan zitten.
Dan is het aan mij de beurt om het ‘paard’ in stap te zetten. Eh….ja en hoe doe je dat dan?! Het is voor velen van ons een 2e natuur geworden en nu moest ik er ineens over nadenken. Voorzichtig breng ik mijn zitbeenknobbels om en om naar voren en verrek ik zit in stap! Wel een wat gehaaste stap want ik zit bijna in telgang volgens Frederique. Ik moet mijn bewegingen heel veel kleiner maken en rustig door blijven ademen. Het ‘paard’ komt terug in tempo en ik zit veel comfortabeler.
Tijd voor de volgende gang roept Frederique, nou hup daar ga ik dan 😉 “Hoooo joh niet gelijk in de galop!!” Oeps ik sloeg de draf even over en ik lig bijna met mijn neus in de denkbeeldige manen en mijn ‘paard’ is volledig op de voorhand. Frederique haalt de simulator weer naar de achterhand en ik mag weer proberen te gaan draven. Dit keer gaat het een stuk beter, maar ik heb echt géén balans. Dat is nog een dingetje om aan te werken
Ik mag door naar de galop. Ahh.. heerlijk even galopperen. De galop is op mijn eigen paarden ook mijn favoriete gang en nu zit ik ook heerlijk in een arbeidsgalopje. “Je doet te veel, ga eens meer op je kont zitten en laat het paard onder je bewegen”. En ik dacht nog wel dat het zo lekker ging, ik volg braaf de instructies op. Nu voelde het toch een stuk minder lekker. “Je gaat er nu te veel bij nadenken, gewoon doen”. Ohw zo moet het, het kwartje valt. Als ik eenmaal op mijn kont zit voelt het heerlijk. Dan is het ook ineens tijd om er weer af te komen want er willen nog meer mensen.
Als de laatste ruiter geweest is gaan we weer naar beneden. Aan de keukentafel kletsen we nog even na en dan zit de dag erop. Ik heb mega veel geleerd over mijn zit op het paard en ben ook zeker voornemens om nog een sessie bij Frederique te boeken. Zelf zit zij wekelijks meer op de Equisimulator dan op het paard, maar het helpt haar juist enorm in de training van haar paarden.
