Het is zover, 7 maart 2020. De allereerste clinic wordt gegeven op het terrein van Paard&Inspiratie. Vol zenuwen sta ik al vroeg op om de laatste dingen te regelen. Gelukkig heb ik hulp van mijn ouders en Saskia (zij helpt ons op stal). Alle stallen moeten leeg en weer schoon voor de 5 paarden van de deelnemers. De pipowagen wordt nog even goed gezogen en dan hebben we even een koffiebreak om de laatste dingen te bespreken.
Als alles is doorgesproken begin ik met het klaarzetten van de laatste dingen. De honden slaan aan en dat is het teken dat Romy Huisman het terrein is opgereden. Ik had Romy al meerdere keren via haar eigen youtube kanaal bekeken en live gezien op Equiday. Op een dag heb ik de stoute schoenen aangetrokken en haar gevraagd of ze bij mij een clinic wilde geven en dat wilde ze! 🙂
Terwijl ik sta te kletsen met Romy komen de eerste deelnemers al binnen druppelen en worden de paarden op stal gezet. 1 van de deelnemende paarden is een volle zus van mijn merrie en tante van mijn 2 jongste paarden. Een hoop gehinnik van beide kanten, maar of ze elkaar nou echt herkennen?
De koffie en thee wordt ingeschonken en het lekkers wordt erg gewaardeerd door iedereen. Het lijkt allemaal heel goed te gaan tot… de beamer niet meewerkt. Het lukt niet om de presentatie op de beamer te krijgen. Hoe we ook proberen het lukt gewoon niet, dus wordt mijn vader op pad gestuurd om een nieuwe HDMI-kabel te gaan halen. Ondertussen begint Romy vast met het theorie gedeelte. De gehele dag staat in het teken van de diverse scheefheden van een paard en hoe daar mee om te gaan. Saskia maakt ondertussen foto’s en mijn vader is weer terug met de kabel. We besluiten het zo te laten want Romy is net lekker aan het praten.
Ik check even of alle paarden rustig staan en begin alvast met het voorbereiden van de lunch. Er is van alles, gekookte eitjes, brood, suikerbrood, soep kortom voor ieder wat wils. Terwijl iedereen lekker aan het lunchen is check ik nog de laatste dingen bij de rijbak want het praktijk gedeelte gaat zo beginnen. In totaal zijn er 10 deelnemers vandaag waarvan er 5 privéles krijgen van Romy.
Na de lunch start de 1e praktijkdeelnemer, maar er steekt ineens een guur windje op. Snel pak ik samen met mijn moeder de dekentjes en zet ik de heaters aan in onze dug-out. Iedereen zit gezellig bij elkaar en aandachtig te luisteren naar de les van Romy. Ondertussen ruim ik de pipowagen op en prop ik ook snel nog wat te eten naar binnen. De zenuwen zijn eigenlijk wel weg en ik durf mezelf al voorzichtig een schouderklopje te geven.
De 2e deelnemer komt met haar jonge paard in de bak en de 1e verlaat de bak. Dan gaat het even bijna mis. Een hoop benen vliegen door de lucht, maar Romy houdt het hoofd koel en de rust is al snel teruggekeerd. De deelnemers konden overigens kiezen waar zij aan wilden werken in hun les. Er waren zowel lessen op het paard als ernaast wat het voor de kijkende deelnemers ook leuk en afwisselend maakte. Daarnaast konden mensen vragen stellen tijdens de les wat het ook interactief maakte.
Tussendoor zorgde ik ervoor dat er nog voldoende eten en drinken was en maakte ik wat praatjes met de deelnemers. Iedereen kende ik persoonlijk dus dat maakte het voor mij ook wel erg fijn. De laatste ruiter reed met een teugeldrukmeter. Er ging dan een lampje branden als er teveel druk op de teugels kwam te staan. Romy had er zelf ook recent mee gereden en gaf meteen toe dat bij haar het lampje ook regelmatig begon te branden. De lampjes beginnen de branden bij 2 kilo, maar daar kom je dus al snel aan. Ook bij deze ruiter gingen de lampjes af en toe branden, maar dat maakte het ook erg leerzaam want zoveel gewicht had zij niet in haar handen. Toen bleek ook dat het paard eveneens kan zorgen dat de lampjes gaan branden door in de teugel te gaan hangen. Romy liet de combinatie wat overgangen rijden en de lampjes hadden de rest van de les nagenoeg niet meer gebrand.
Na de laatste les konden de deelnemers nog even napraten of vragen stellen en toen gingen de eersten op huis aan. Toen de laatste paarden weg waren stapte Romy ook in haar auto. “Een waanzinnig mooie accommodatie en een zeer geslaagde clinic” waren haar afsluitende woorden.
Snel de stallen weer schoonmaken en vullen voor mijn eigen paarden en mijn dag zat erop.
Snel douchen want ik had s’avonds de verjaardag van mijn oom. In de auto kwam dan ook pas het besef dat ik eigenlijk best wel trots mocht zijn. Ik kijk terug op een hele leuke dag vol inspiratie! 🙂
