Nita Wink is een oud-collega van mijn vader. Zij heeft het bedrijfsleven een aantal jaar geleden vaarwel gezegd en zich verdiept in de paardencoaching. Zij was benieuwd naar ons terrein en ik kon wel wat coaching gebruiken in deze bizarre Corona-tijd. We begonnen eerst met een kopje koffie buiten voor de pipowagen op 1,5 meter afstand. Het voelt zo raar om elkaar bij de ontmoeting geen hand te geven, maar regels zijn regels dus keurig een hallo en op afstand van elkaar plaatsnemen. 

De koetjes en kalfjes werden eerst besproken en vervolgens kwamen we op mijn bedrijf en wat ik precies doe. Na een kleine pitch over mijn bedrijf en mijn dromen met dit bedrijf was het tijd om te gaan coachen. Normaal gesproken komt Nita als coach redelijk dichtbij, maar nu moest dat dus op afstand. Dat wordt even puzzelen, maar daar vinden we wel een weg in.

Samen met mijn moeder zet ik een stuk van de bak af zodat de paarden niet de hele bak door kunnen maar op een kleiner stuk konden scharrelen. Ondertussen is Nita naar de paddocks gelopen om een connectie te maken met de paarden. Onze paarden staan in 2 kuddes en het leek Nita dan ook slim om 1 van de kuddes te gebruiken en niet een paard los. Het werd de kudde van Kadanz, Loïs en Ki. We zetten ze in de bak en Kadanz begint meteen aan de wilgentakken te knagen die langs de bak liggen.

Ik mag ze even niet aanhalen, maar moet mijn plek gaan vinden in de bak. Daar waar ik mij prettig voel. Zo gezegd zo gedaan en na even wat ronddwalen in de bak zet ik mezelf stil in het midden van mijn zelf gevormde bakje. Loïs kijkt even op, maar gaat dan weer verder met hevig bodem onderzoek naar lekkere grasjes.

Nita begint mij wat vragen te stellen en aan de hand van mijn antwoorden en bewegingen checkt zij de bewegingen van de paarden. Ze bleven alle drie redelijk op afstand tot ik mij weer moest verplaatsen naar een nieuwe plek in de bak. Ki komt resoluut aangestapt en schuurt hevig met haar hoofd tegen mij aan. Ze schuurt daarbij aan de linkerkant wat mijn vrouwelijke kant aanduidt. Ik mag mijn gevoel meer laten spreken is de uiteindelijke conclusie. Pff oké makkelijker gezegd dan gedaan want ik woon niet alleen op dit terrein.

Daar haakt Nita meteen op in want zij haalt mijn ouders erbij. Het gaat van individuele coaching naar een familieopstelling met de paarden. Ieder moeten we ons plekje in de bak gaan opzoeken en er gebeurt gelijk heel veel bij de paarden. Wederom stelt Nita allerlei vragen en op basis van de reactie van de paarden gaat zij daarop door.

De verdere sessie hou ik even privé, maar ik kan wel zeggen dat het mij veel inzichten gebracht heeft. Na de coaching werd ons opgedragen er even een paar dagen niet met elkaar over te praten. Dit hebben we ook niet gedaan, maar we merkten alle drie wel meteen de gevolgen van de coaching. Zelfs mijn vriend Maxim merkte dat er iets veranderd was (terwijl ik hem niks heb verteld over de coaching).

Ik vond het echt heel fijn en gun het iedereen om eens goed naar zichzelf te kijken door middel van de paarden. Zou jij dat nou ook eens willen? Kijk dan eens op de website: https://nitawink.nl